​

Historia rodzin Państwa Bartmanów jest bardzo bogata. Są rodzicami 5-ciorga dzieci; 1 córki i 4-rech synów. To już czwarte pokolenie, które czerpie z bogactw ziemi.

Dziadek Pana Władysława razem z 3-ma braćmi w 1933 r. wykupili ziemie po braciach Platerach na terenach obecnej Ukrainy. Jednak z uwagi na fakt, iż na terenach tych pobudowano kopalnie, w roku 1951 musieli opuścić te ziemie i 23 sierpnia rodzice Pana Władysława wraz z trójką dzieci i częścią dobytku przewiezieni zostali drogą kolejową na ziemie polskie, do Dębczyna.

Ówczesne przepisy dawały możliwość uzyskania jedynie 9,5 ha gruntu na rodzinę. Poza tym Państwo Bartmanowie przywieźli ze sobą 4 konie, 4 krowy i kilka jałówek.

Rodzina Pani Bronisławy pochodziła z nowosądeckiego, przeniosła się jednak na obecne ziemie Ukrainy. Losy podobne jak rodziny Państwa Bartmanów sprawiły, że matka Pani Bronisławy wraz z mężem, w roku 1951 przybyła na ziemie polskie i osiedliła się na wyspie Wolin.

   W 1961 r. nasi bohaterowie spotkali się na wyspie, zaś w 1967 zawarli związek małżeński. Już jako kawaler Pan Władysław pracował na własne utrzymanie w efekcie czego wniósł do małżeństwa 1,98 ha własnej ziemi.

W 1968 r. rodzice Pani Bronisławy zdali na rzecz skarbu Państwa swoje gospodarstwo w zamian za świadczenia emerytalne i zamieszkali wraz z Państwem Bartmanów we wsi Dębczyno.

Gospodarstwo Pana Władysława i Pani Bronisławy sukcesywnie się rozwijało. W 1983 r. miało już ok. 40 ha oraz 6-9 sztuk bydła, przy czym ok. 200 szt. w kooperacji z Kombinatem w Stanominie. W 1985 r. z przeznaczeniem dla syna Jerzego, zakupionych zostało 162 ha i wydzierżawionych ok. 650 ha, z czasem doszło jeszcze 187, a więc było już 389 ha własnych gruntów. W między czasie dorastały dzieci.

Pan Władysław poza gospodarowaniem, pracował zawodowo jako nauczyciel praktycznej nauki zawodu oraz pełnił szereg funkcji społecznych, m.in. był radnym Rady Gminy Białogard oraz przewodniczącym Komisji Polityki Gospodarczej Sejmiku Wojewódzkiego.

W 2005 r. małżeństwo Państwa Bartmanów podjęło wspólnie decyzję o przekazaniu tego gospodarstwa kolejnemu pokoleniu, swoim dzieciom, w zamian za tzw. rentę strukturalną.

W ciągu tych 10 lat każdy z następców stał się posiadaczem własnego gospodarstwa rozwijając je i ulepszając. Dziś są znanymi i znaczącymi gospodarzami i współbudowniczymi białogardzkiej gminy.